کد مطلب: ۹۳۷۳۹۰
|
|

مشخص شده است که سنقر‌ها توانایی شنوایی "شبیه جغد" دارند

مشخص شده است که سنقر‌ها توانایی شنوایی
دانشمندان دانشگاه لتبریج در کانادا و دانشگاه فلیندرز در استرالیا کشف کرده‌اند که سنقر‌ها - گروهی از پرندگان شکاری روزگرد - دارای ویژگی‌های آناتومیکی شنوایی مشابه جغد‌ها هستند. این کشف، ایده قبلی مبنی بر اینکه جغد‌ها تنها گونه‌ای هستند که قادر به مکان‌یابی دقیق طعمه از طریق صدا هستند را به چالش می‌کشد. این مطالعه در مجله آناتومی (JA) منتشر شده است.

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه لتبریج در کانادا و دانشگاه فلیندرز در استرالیا کشف کرده‌اند که سنقر‌ها - گروهی از پرندگان شکاری روزگرد - دارای ویژگی‌های آناتومیکی شنوایی مشابه جغد‌ها هستند. این کشف، ایده قبلی مبنی بر اینکه جغد‌ها تنها گونه‌ای هستند که قادر به مکان‌یابی دقیق طعمه از طریق صدا هستند را به چالش می‌کشد. این مطالعه در مجله آناتومی (JA) منتشر شده است.

این تیم ویژگی‌های غیرمعمول گوش و مغز را که قبلاً تصور می‌شد مختص جغد‌ها هستند، در چندین گونه از سنقرها، از جمله سنقر‌های خالدار استرالیایی، کشف کرد.

سارا سیترون، دانشجوی کارشناسی ارشد و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «مدت‌ها تصور می‌شد که توانایی تشخیص دقیق منبع صدا، منحصراً در انحصار جغد‌ها است. اما ما کشف کردیم که هریر‌ها نیز به طور مستقل سازگاری‌های مشابهی را توسعه داده‌اند.»

برخلاف سایر پرندگان شکاری، سنقر‌ها نه تنها با بینایی شکار می‌کنند، بلکه در قلمرو خود با حالت «پرواز یک‌چهارم» گشت‌زنی می‌کنند - در ارتفاع پایین بالای چمن، با منقار‌های رو به پایین، همزمان گوش می‌دهند و طعمه را جست‌و‌جو می‌کنند.

محققان آناتومی جمجمه و مغز سنقر‌ها و سایر پرندگان راسته دم‌گوه‌ای مانند عقاب دم‌گوه‌ای را مطالعه کردند. آنها دریافتند که سنقرها، مانند جغدها، دارای دهانه گوش بزرگتر و دو ناحیه در مغز هستند که مسئول تعیین جهت صدا هستند - این نواحی به آنها اجازه می‌دهد تا منبع صدا را به طور دقیق تعیین کنند.

پروفسور ورا وایزبکر از دانشگاه فلیندرز توضیح داد: «اگر صدایی به طور همزمان به هر دو گوش برسد، از جلو می‌آید. اگر تأخیری وجود داشته باشد، مغز «می‌فهمد» که طعمه از کدام طرف می‌آید.»

این ویژگی‌ها سنقر‌ها را به طور ویژه به صدا حساس می‌کند، که می‌تواند شکار موفقیت‌آمیز آنها در بیشه‌ها را توضیح دهد. با این حال، سنقرها، برخلاف جغدها، فاقد برخی ویژگی‌های تخصصی دیگر - به عنوان مثال، گوش‌های نامتقارن - هستند که شکار آنها را به ساعات روز محدود می‌کند.

با این وجود، این کشف نمونه‌ی قابل توجهی از تکامل همگرا است: زمانی که گونه‌های غیرمرتبط تحت تأثیر شرایط محیطی یکسان، ویژگی‌های مشابهی را توسعه می‌دهند.

دانشمندان امیدوارند که مطالعه بیشتر آناتومی پرندگان نه تنها به درک بهتر رفتار آنها کمک کند، بلکه از گونه‌های در معرض خطر نیز محافظت کند. به عنوان مثال، اتکای هریر‌ها به شنوایی، آنها را در برابر آلودگی صوتی آسیب‌پذیر می‌کند، که ممکن است یکی از دلایل کاهش جمعیت آمریکای شمالی باشد.

برچسب ها: پرنده پرندگان جغد
ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر